Dowództwo Centralne (Izrael)
| |
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Nazwa wyróżniająca |
Pakmaz |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
| Podległość | |
Dowództwo Centralne (hebr. פיקוד המרכז, Pikud ha-Merkaz; w skrócie פקמ"ז, Pakmaz) – sztab dowodzący jednostkami Sił Obronnych Izraela w centralnej części państwa Izrael. Siedziba dowództwa znajduje się w bazie wojskowej Fort Nehemisz położonej w zachodniej części osiedla Newe Ja’akow w Jerozolimie. Jego obszarem strategicznego dowodzenia jest Zachodni Brzeg (Judea i Samaria), oraz rejon miasta Jerozolima, równina Szaron, obszar metropolitalny Gusz Dan i Szefela.
Historia
[edytuj | edytuj kod]
Dowództwo Centralne od 1948 miało za zadanie prowadzenie działań wojennych przeciwko Transjordanii, w szczególności na strategicznej drodze prowadzącej do Jerozolimy, oraz obronie tzw. „Małego Trójkąta” położonego we wschodniej części równiny Szaron (miasta Lod i Ramla).
Podczas wojny sześciodniowej w 1967 dowództwo poprowadziło wojska przeciwko Jordanii, doprowadzając do zajęcia Wschodniej Jerozolimy, Judei i Samarii. Od tamtej pory Dowództwo Centralne odpowiada za bezpieczeństwo tego całego obszaru, włącznie z Doliną Jordanu i granicą z Jordanią. Podczas wojny libańskiej w 1982 Brygada Nachal działała głęboko w terytorium Libanu.
Gdy w 1987 wybuchła intifada w znacznym stopniu wzmocniono siły operujące w Judei i Samarii (Autonomia Palestyńska). Dowództwo Centralne koordynowało działania z zakresu przeciwdziałania terroryzmowi, jak również bardziej konwencjonalne działania wymierzone przeciwko palestyńskim organizacjom terrorystycznym. Bardzo często przypadkowymi ofiarami tych działań padała ludność cywilna. Pod koniec 2010 siły rozmieszczone na Zachodnim Brzegu osiągnęły swój najniższy poziom[1].
Zadania
[edytuj | edytuj kod]Dowództwo Centralne odpowiada za bezpieczeństwo jednej trzeciej powierzchni kraju, w tym w sposób szczególny za terytorium Autonomii Palestyńskiej, gdzie chronione musi być życie mieszkańców osiedli żydowskich i Palestyńczyków. Najważniejszym działaniem jest tutaj przeciwdziałanie terroryzmowi.
Dowództwo chroni wschodnią granicę państwa z Jordanią, zapewniając bezpieczeństwo mieszkańców miast i osiedli, utrzymując porządek na drogach i zachowując maksymalną sprawność bojową pozostając w gotowości na każdy scenariusz konfliktu zbrojnego[2].
Struktura
[edytuj | edytuj kod]Dowództwu Centralnemu podlegają[3]:
| Nazwa | Symbol | |
|---|---|---|
| Dywizja terytorialna | ||
| Dywizja Judei i Samarii | Skład[4]:
| |
| Dywizje rezerwowe | ||
| 98 Dywizja Spadochronowa Ha-Esz | Skład[3][5]:
| |
| 340 Dywizja Pancerna | Skład[6][7]:
| |
| Brygada rezerwowa | ||
| 417 Brygada Ha-Bika | Skład[8][9]:
| |
Bazy wojskowe
[edytuj | edytuj kod]Dowództwu podlegają następujące bazy wojskowe:
|
Bazy operacyjne:
|
Bazy terytorialne: |
Bazy wsparcia i rezerwy: |
Bazy szkoleniowe: |
Szefowie Dowództwa Centralnego
[edytuj | edytuj kod]- Cwi Ajalon (1948–1952)
- Josef Awidar (1952–1953)
- Cwi Ajalon (1954–1956)
- Cewi Cur (1956–1958)
- Me’ir Amit (1958–1959)
- Josef Gewa (1960–1966)
- Uzi Narkiss (1966–1968)
- Rechawam Ze’ewi (1968–1972)
- Jona Efrat (1973–1977)
- Mosze Lewi (1977–1981)
- Uri Or (1981–1983)
- Amnon Lipkin-Szachak (1983–1986)
- Ehud Barak (1986–1987)
- Amram Micna (1987–1989)
- Jicchak Mordechaj (1989–1991)
- Dani Jatom (1991–1993)
- Nehemiasz Tamari (1993–1994) – KIA
- Dani Jatom (1994)
- Ilan Birn (1994–1995)
- Uzzi Dajan (1996–1998)
- Mosze Ja’alon (1998–2000)
- Jicchak Eitan (2000–2002)
- Mosze Kaplinski (2002–2004)
- Ja’ir Nawe (2004–2007)
- Gadi Szamni (2007–2009)
- Awi Mizrachi (2009–2012)
- Nican Alon (2012-2015)
- Roni Numa (2015-2018)
- Nadaw Padan (2018-2020)
- Tamir Jadaj (od 2020)
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Najważniejsze wydarzenia. [w:] Israel Defense Forces [on-line]. [dostęp 2011-03-27]. (hebr.).
- ↑ Zadania. [w:] Israel Defense Forces [on-line]. [dostęp 2011-03-27]. (hebr.).
- ↑ a b Siły Obronne Izraela, הכירו את פיקוד המרכז [online] [dostęp 2020-05-22].
- ↑ Michal Danieli, מבנה צה"ל: המדריך המלא, „Mako”, 20 czerwca 2011 [dostęp 2020-05-22] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-02].
- ↑ Chanan Greenwood, האוגדה החדשה של וינטר: קומנדו וצניחה מעבר לקווי האויב, „Israel ha-Jom”, 1 lipca 2019 [dostęp 2020-05-22].
- ↑ Elad Halperin, עידן חדש בחטיבת כפיר – אתר צ.ה.ל, „Brygada Kfir”, 15 września 2014 [dostęp 2020-05-22].
- ↑ Or Heler, סבב מינויים בצה"ל, „Israel Defense”, 29 października 2018 [dostęp 2020-05-22].
- ↑ Siły Obronne Izraela, גדוד אריות הירדן תיק אישי [online] [dostęp 2020-05-22].
- ↑ Siły Obronne Izraela, גדוד לביאי הבקעה תיק אישי [online] [dostęp 2020-05-22].
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Dowództwo Centralne. dover.idf.il. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-06-21)]. (hebr.)